Mireille kwam de eerste keer alleen. Freek vond het nergens voor nodig, zo vertelde ze me, om mee te gaan. Ze klonk triest, als iemand die het opgegeven had. Ze was bij Freek gaan wonen, het was zijn ouderlijk huis waar hij ook met zijn ex-vriendin had gewoond. Maar ze mocht helemaal niets aan haar nieuwe woonplek veranderen. Ze mocht nog geen muur schilderen, de meubels moesten precies zo blijven staan en na een jaar voelde het nog alsof ze op bezoek was. Ze vertelde me dat ze er niet meer tegen kon en besloten had om weer terug naar haar ouders te gaan.