Zaterdag: Nora op weg naar haar date
Ze keek op haar horloge en realiseerde zich dat ze veel te vroeg was. Ze liep het station uit, stak de straat over en liep linksaf de hoofdstraat in. Ze passeerde een Irish pup en een Hardrock café. Er stond een groepje mannen buiten dat haar van onder tot boven bekeek. Ze wist niet of ze nu gevleid moest zijn of het vervelend vond, het riep tegenstrijdige gevoelens in haar op. Vandaag zou ze Jack ontmoeten. Toen ze zijn profielschets kreeg, deed het haar niets. Geen vlinders, geen hoop. Het telefoongesprek was kort, zelfs wat zakelijk. De afgelopen dagen merkte ze, dat haar aandacht geregeld naar de ontmoeting van vanavond afdwaalde. Opeens voelde ze zich belachelijk. Ze had een hoop geld betaald voor de bemiddeling, maar waarom eigenlijk? Haar leven alleen was ook goed. Waarom deed ze dit toch? Ze dacht terug aan de afgelopen zes jaar waarin ze een relatie had gehad met Peter. Ze was erg verliefd op hem, maar hij hield haar steeds op een afstand. Dan hadden ze een heerlijk weekend gehad en verpeste ze het volgens hem, door te zeggen dat ze er tegenop zag om de volgende dag weer alleen te zijn. Ze legde te veel druk op hem, zo zei hij. En misschien was dat ook zo. Als ze door de week alleen thuis was bij de kinderen, dan voelde ze zich vaak eenzaam. Daarom had ze er ook zo tegenop gezien om het uit te maken. Maar na zes jaar was het op. Dan maar liever echt alleen.